วันอังคารที่ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

ฉันแค่อยากรู้?

สุดท้ายฉันก็เจอ ....
ฉันพยายามค้นหาบล็อคทุกที่......เผื่อว่าจะเจอเธอ
สุดท้ายฉันก็เจอ
บล๊อคของเธอ เธอยังอยู่ที่เดิมที่ EXTEEN
ฉันดีใจที่เธอยังอยู่ดี แต่ไม่รู้ว่าเธอจะสบายดีหรือป่าว
แต่ไม่รู้ทำไม ฉันถึงอยากอ่านข้อความที่เธอเขียน ฉันเค้ามาดูบล๊อคของเธอทุกวัน
และฉันรับรู้ได้ถึงความรู้สึกของเธอ
ความรู้สึกของเธอที่ถ่ายทอดออกมา ฉันรู้ว่าบางครั้งเธอยังรู้สึกเหงา ยังเศร้าใจ
แต่อย่างน้อยฉันก็พอรู้ว่าเธอก็พอจะมีหวานใจกับเค้าอยู่บ้าง
แต่ไม่รู้ว่า เค้าคนนั้นจะรักเธอในแบบไหน.....นั่นมันชีวิตเธอฉันไม่ควรรู้
ฉันชอบที่ได้รู้ว่าเธอเป็นยังไง เพลงทุกเพลงที่เธอฟัง ฉันว่ามันเศร้าว่ะ
ถ้าหากมีใคร ทำให้เธอยิ้ม ทำให้เธอสนุกได้ ฉันว่าเธอโชคดี
เธออาจจะโกรธ หรือเกลียดฉัน ในฐานะที่ฉันทำให้เธอเสียใจอย่างมากมหาศาล
จนทำให้ฉันรู้สึกผิดมาจนถึงทุกวันนี้
เธอรู้ไหมว่าถ้าหากฉันจะตาย.....วันนั้นฉันก็ยังจะตามหาเธอ เผื่อที่จะพูดคำว่าขอโทษ
และเป็นเพื่อนกับเธอต่อให้วันนั้นฉันจะตายก็ตาม
ฉันอยากคุยกับเธอ.....แต่เพราะเธอไม่เปิดโอกาสให้ฉันเลย หรือเพราะฉันไม่กล้า
ขนาดฉันเจอบล๊อคเธอ อ่านบล๊อคของเธอทุกวัน ยังไม่กล้าเม้นเลย
กลัวว่าเธอจะปิดบล็อคหนีไปอีก
ขนาดไฮล์ไฟล์ เธอยังบล๊อคฉันไม่ให้เค้าเลย 55+ คนใจร้ายเนาะ
แต่ไม่เป็นไร อย่างน้อยฉันได้อ่านบล๊อคเธอทุกวัน ฉันก็โอเคแล้ว..
ได้แค่รู้ว่าเธอเป็นยังไง... อยู่ที่ไหน...เธอยังโอเคอยู่หรือป่าว เท่านี้ก็พอ
ฉันแค่อยากจะคุยด้วย ขอโทษที่ละเมิดลิขสิทธิ์ในการอ่านบล๊อคเธอ
แต่สุดท้ายฉันก็เจอ ฉันขอแค่อ่าน ไม่เม้นให้ก็ได้
(ฉันยังหน้าด้านเหมือนเดิม) ไม่รู้ติดใจอะไรหนักหนากับเธอ
เกลียดไปได้พักนึงก็หายสะแล้ว ทั้ง ๆ ที่คำพูดของเธอบางครั้งมันก็ทำให้ฉันเกลียด
สะจนไม่อยากจะลืม....แต่สุดท้ายฉันก็ลืม และไม่เคยโกรธเธอเลย
ฉันก็ยังยอมรับผิดคนเดียว
ฉันแค่อยากพูดว่าขอโทษ นอนหลับฝันดีน่ะเพื่อน กินข้าวหรือยัง อาบน้ำหรือยัง
วันนี้ไปไหน ทำงานที่ไหน สบายดีหรือป่าว เธอพักอยู่ที่ไหน
ฉันแค่อยากทักทายเธอเหมือนเพื่อน
ถ้ามีโอกาส วันไหนที่ฉันไป กทม. บางทีเราอาจจะเดินสวนกันก็ได้ แต่ฉันอาจไม่รู้
ที่ ๆ เธอเคยผ่าน ที่ ๆ ฉันเคยไปเจอเธอ ฉันยังคุ้นตาอยู่เลย
ฉันขอบคุณ โลกเล็กกะจิ๊ดริ๊ส..... ที่ทำให้ฉันได้เจอบล๊อคของ (คนเคยรัก) อีกครั้ง

9 ความคิดเห็น:

~ p r i m ~ กล่าวว่า...

เออ...เว้ยเฮ้ย!!!

วันนี้ยัยต๊องมีสาระ

สำหรับพริ้มนะ
บางทีก็บอกไม่ถูกนะ ว่าการที่ยังได้รับรู้เรื่องราวของคนเคยรัก

มันทำให้รุ้สึกดี หรือรู้สึกแย่ไปกว่าเดิม

แต่ถ้าเราตัดความรู้สึกเจ็บนั้นไปได้แล้ว ก็คงจะดีหากเราจะพอได้ยินข่าวคราวนั้นบ้าง

แอบอิจฉาปอที่ได้ไปเจอ blog ของคนที่ปอเคยรัก

เพราะตอนนี้ตัวเราเองก็อยากจะรู้บ้างเหมือนกัน

ว่า"คนๆนั้น" เป็น ตาย ร้าย ดี ยังไง

แล้วก็คงเป็นเห็บเป็นเหา แอบเข้าไปสิงที่ blog เค้าบ่อยๆ เหมือนกันมั้ง 5555+

^^

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

แฟนเก่า


ถ้าเปนพี่แหม่ม เลือกที่จะไม่รับรู้ดีกว่า

น่าเบื่อออกจริงไม๊?


5 5 5 5

Jerrie กล่าวว่า...

แค่รับรู้ว่าเค้าเป็นยังไงบ้างก็พอ
ไม่ต้องเอาเก็บมาคิดซะมากมายล่ะ

คิก คิก

นายต้นกล้า กล่าวว่า...

วันนี้ดูหงอยๆจังแฮะ

แตงกะอ้อม กล่าวว่า...

^___^ อ่านแล้วดูเหงาๆงัยมะรุ๊เนอะ

monkey กล่าวว่า...

อ่านแล้วพี่นึกไปถึงน้องปลา ใช่ไหมเอ่ย ถ้าเดาผิดขออภัยด้วย
อืม เป็นพี่ พี่ไม่ขอรู้ฟร่ะครับ ปล่อยเค้าไปเถอะ รู้ไป มันก็กวนใจเราจริงไหม

natjaoka กล่าวว่า...

^^_____________^^

แฟนเก๋ายังไงก็เป็นของเก่าๆ อ่ะค่ะ

อย่าไปสนใจเลย ยิ่งถ้าจากกันด้วยอาการไม่ดีแล้วละก็

อย่าไปสนใจเลย

เน๊อะ!!!!

แตงกะอ้อม กล่าวว่า...

เจงดิ๊!!เจอเพื่อนใกล้ๆแถวนี้ ดีใจจัง

แล้วอยู่ส่วนไหนของอุทัยอ่า??

P.S.

ที่ถามว่าวันนั้นเมาป่าว->เมาใช้ได้เลยอ่ะ อุอุ

ไว้ว่างๆมาเที่ยวด้วยกันจิ

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

can you email me: mcbratz-girl@hotmail.co.uk, i have some question wanna ask you.thanks